พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สำเร็จจากทาน |
ค. ทานมย | ให้ | ||
สำเร็จด้วยใจ |
ค. มโนมย | สำเร็จ | ||
สำเร็จรูป |
ค. สชฺชิตปฏิยตฺต | |||
สำเร็จอิริยาบถ |
ก. กปฺเปติ | |||
สำเร็จเรียบร้อย |
น. สํสิทฺธิ, ก. สํสิชฺฌติ |
สำเร็จ | ||
สำเร็จโทษ |
น. วชฺฌา, มารณ., ฆาต. ฆาตน., | |||
สำเร็จในตัวเอง |
(กายสิทธิ์) | น. กายสิทฺธิ, | สำเร็จ | |
สำเหนียก |
น. สิกฺขน., สิกฺขา, อิกฺขา, ก. สิกฺขติ อุทิกฺขติ สมนุปสฺสติ |
|||
สำแดง |
น. อาวีกรณ., ปาตุภาว. วิสทีกรณ., ก. อาวีกโรติ วิสทีกโรติ ปากฏีกโรติ |
|||
สำแลง |
น. อสปฺปายวตฺถุ.,
สำแลง น. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแดง ก็ว่า… |
|||
สำโรง |
น. อิงฺคุที, ตาปสตรุ. | พืช | ||
สิกขมานา |
น. สิกฺขมานา, | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
สิกขาบท |
น. สิกฺขาปท., | ศีลวินัย | ||
สิขร |
น. สิขร. | ยอดปลาย | ||
สิขเรศ |
น. สิขรี. (ดู ภูเขา) | ยอดปลาย, ภูเขา | ||
สิง |
(ผีสิง) | ก. อธิมุจฺจติ | ||
สิง |
(เทวดาสิง) | น. ปริคฺคห. กกิ. ปริคฺคหิต |
||
สิงขร |
ดู ภูเขา. | ภูเขา | ||
สิงคารรส |
น. สิงฺคารรส. | |||
สิงคาล |
(หมาป่า) | น. สิคาล. | สัตว์, หมา |