พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เทา |
(ช้างหมอบ) | ก. นิปตติ | ||
เทิด |
ดู เชิดชู. | |||
เทิดทูน |
ก. สมฺมาเนติ ครุกโรติ มหติ ปูเชติ พหุมาเนติ | |||
เทิน |
น. อุปริฐปน., | |||
เทินหัวไป |
ก. สีเสน นีหรติ | |||
เทียน |
น. สิตฺถวฏฺฏิกา, สิตฺถทีปิกา, | |||
เทียนขาว |
น. มธุรก. ชีวก. | พืช | ||
เทียนป่า |
น. มุทยนฺตี, | พืช | ||
เทียนพรรษา |
น. วสฺสิกปทีป. วสฺสิกปทีปิกา, | |||
เทียนเยาวพาณี |
น. ชีวก. ชีวนี, ชีวนฺตี, | |||
เทียนไข |
น. สิตฺถทีปิกา, | |||
เทียบ |
น. สํสนฺทน., อุปมาน., โอปมฺม., ก. สํสนฺเทติ กิตฺเตติ อุปเมติ |
|||
เทียบกันไม่ได้ |
ค. อสม อสมสม อปฺปฏิม | |||
เทียบท่า |
น. นาโวตรณ., | |||
เทียบเคียง |
ดู เทียบ. | |||
เทียบเคียงกันได้ |
น. สมานตฺต., สรูปตฺต., ก. สเมติ สมาเนติ |
|||
เทียบเท่า |
ค. สมปฺปมาณิก อนูนาธิก ตุลฺยปฺปมาณ | |||
เทียบเรือ |
สำ. นาวํ เสตุํ อุปเนติ, นาวํ สงฺฆาเฏติ | |||
เทียม |
(ปลอม) | ค. กตก ปฏิรูป รูปก กิตฺติม กูฏ สํโยคายตฺต สํยุตฺต | ปลอมเทียม | |
เทียม |
(เอาเข้าแอก) | ก. ปยุญฺชติ โยเชติ (อุ. ยุเค โยเชติ) | ||
เทียมม้า |
ก. กปฺเปติ สนฺนาเหติ โยเชติ | |||
เทียมแอก |
น. ยุคาธาน., ค. ยุตฺต โยชิต ก. ยุเค โยเชติ |
|||
เทียว |
นิ. ว เอว | |||
เทียวไปเทียวมา |
น. จราจร., | |||
เที่ยง |
(เวลา) | ค. มชฺฌนฺติก มชฺฌนฺหิก |