พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สวมเกราะ |
ค. วมฺมิต วมฺมี สชฺช สนฺนทฺธ ก. วมฺเมติ สนฺนยฺหติ |
|||
สวมเสื้อผ้า |
ดู นุ่งห่ม. | |||
สวมใส่ |
น. ธารณ., ปริทหน., ปิลนฺธน., นิวาสน., อจฺฉาทน., ก. อามุญฺจติ ปริทหติ ปิลนฺธติ นิวาเสติ อจฺฉาเทติ |
|||
สวมใส่ผ้าขนสัตว์ |
ค. โลมาวุต ก. โลเมหิ อาวรติ |
|||
สวย |
น. โสภคฺค., โสภา, สุรูปตา, อภิรูปตา, ลาวญฺญ, ค. สุภ โสภณ โสภน สุนฺทร อภิรูป ทสฺสนีย สุทสฺสน โสภิต หาริ มนุญฺญ วิจิตฺต ก. โสภติ โสเภติ |
|||
สวยงาม |
ดู งาม. | |||
สวยเก๋ |
ค. สุรูป | |||
สวรรคต |
ค. สคฺคคต มต กาลกต ฯเปฯ | |||
สวรรคาลัย |
น. สคฺคาลย. สคฺค. เทวโลก. ฯเปฯ | |||
สวรรค์ |
น. สคฺค. เทวโลก. เทว. ทิว. ติทิว. ติทสาลย. นก. ติทสปุร., นาก. สุรโลก. มนฺทิร., ภวน., โค. สุคติ, สุราลย. | |||
สวรรค์ชั้นสูงสุด |
น. อุทฺธนฺตมเทวโลก. | สูงสุด | ||
สวะ |
(วัตถุลอยน้ำ) | น. วุยฺหมานวตฺถุ., อุจฺฉิฏฺฐวตฺถุ., | ||
สวะ |
(เลว, ไร้ค่า) | ดู เลว, ไม่มีประโยชน์ | ||
สวัสดิการ |
น. อตฺถ. หิต., สุภสิทฺธิ, | |||
สวัสดิการสังคม |
น. ชนตาหิต., ชนตาสุภสิทฺธิ, | |||
สวัสดิภาพ |
น. โสตฺถิภาว. โสตฺถาน., โสตฺถิย., โสตฺถิ, อตฺถ. หิต., สุภสิทฺธิ, | |||
สวัสดี |
น. โสตถิ. สุวตฺถิ. | |||
สวา |
ดู ลิง.
สวา [สะหฺวา] น. ลิง. (ข.). |
|||
สวาง |
ดู สาง.
สวาง [สะหฺวาง] น. ผี, สาง ก็เรียก. |
|||
สวาด |
(ต้นไม้) | น. กรีร. กกจ. |