พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
อิส |
คตฺยํ ไป; ถึง; บรรลุ |
อิสฺสติ. |
ทิว (ย) | |
อิส |
อนฺเวสิจฺฉาคตฺยํ แสวงหา; ปรารถนา; ไป, ถึง, บรรลุ |
สีลกฺขนฺธาทิคุเณ เอสติ คเวสตีติ อิสิ, พุทฺธาทิ. |
ภู (อ) | |
อิส |
อภิกฺขเณ ทำติดต่อ, ทำเนืองๆ, ทำบ่อยๆ |
ปุญฺญํ อิสฺนาติ ปณฺฑิโต. |
กี (นา) | |
อิสิฑิ |
วิมทฺเท ข่มขี่, ย่ำยี, ครอบงำ |
อิสิณฺฑติ ปเรสํ มทฺทตีติ อิสิณฺโฑ พระราชา. |
ภู (อ) | |
อิสุ |
อิจฺฉากนฺตีสุ ปรารถนา; ยินดี, รักใคร่ |
อิจฺฉติ, สมฺปฏิจฺฉติ. |
ภู (อ) | |
อิสฺส |
อิสฺสายํ ริษยา, เกลียดชัง |
อิสฺสตีติ อิสฺสา. ความริษยา, เกลียดชัง. |
ภู (อ) | |
อิฬ |
ถวเน ชมเชย, ยกย่อง |
อิเฬติ, อิฬยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
อี |
คเต ไป; ถึง; บรรลุ |
เอติ. อียติ. |
ภู (อ), ทิว (ย) | |
อีช |
คตินินฺทาสุ ไป, ถึง, บรรลุ; ตำหนิ, นินทา |
อีชติ, อิญฺชติ. |
ภู (อ) | |
อีชิ |
คตินินฺทาสุ ไป, ถึง, บรรลุ; ตำหนิ, นินทา |
อีชติ, อิญฺชติ. |
ภู (อ) | |
อีฑ |
ถเว สรรเสริญ |
อีฑเต, อีฑยเต, |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
อีทิ |
สนฺทีปเน แสดง, ชี้แจง |
อีเทติ, อีทยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
อีร |
วจนกมฺปนคติเขเปสุ กล่าว, พูด; ไหว, หวั่นไหว; ไป, ถึง, เป็นไป; ซัดไป, ทิ้ง, ขว้าง, โยน |
อีรติ, |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
อีส |
ทานคติอุญฺฉหึสาทสฺสนอิสฺสเร ให้; ไป; แสวงหา, กักตุน; เบียดเบียน; ดู; เป็นใหญ่, เป็นอิสระ |
อีสติ. |
ภู (อ) | |
อีห |
อุสฺสาเห อุตสาหะ, พอกพูน |
อีหเต. |
ภู (อ) | |
อีฬ |
ถุตฺยํ สรรเสริญ; ชมเชย |
อีฬติ. |
ภู (อ) | |
อุ |
สทฺเท เปล่งเสียง, ออกเสียง, กล่าว, พูด |
อวติ โย อาตุมานํ สยเมว ปาว ผู้ใดย่อมกล่าวอวดตัวเอง. |
ภู (อ) | |
อุกฺข |
เสจเน รด, ราด, โปรย |
อุกฺขติ. |
ภู (อ) | |
อุข |
คติยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
อุขติ, โอขติ, อุงฺขติ. |
ภู (อ) | |
อุขิ |
คติยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
อุขติ, โอขติ, อุงฺขติ. |
ภู (อ) |