พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
พีช |
วาตกรชนเน ทำให้มีลม, ให้เกิด |
พีชติ, พีชยติ ชเนติ องฺกุราทินฺติ พีชํ เมล็ดพืช, เหตุ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
พุกฺก |
สาทิสทฺทกถเนสุ การเห่าของสุนัขเป็นต้น; พูด |
พุกฺกติ สา โจรํ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
พุกฺก |
ภสฺสเน เห่า, หอน |
พุกฺกติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
พุกฺก |
ภสฺสเน เห่า, หอน |
พุกฺเกติ พุกฺกยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
พุช |
วชิรนิพฺพิเส เจาะ, ทิ่มแทงดังวชิราวุธ |
โพชติ. |
ภู (อ) | |
พุฏ |
หึเส เบียดเบียน |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | ||
พุตฺถ |
อาทรานาทเร เอื้อเฟื้อ; ไม่เอื้อเฟื้อ |
พุตฺถยติ ธีรํ สาธุ. |
จุร (เณ ณย) | |
พุท |
นิสามเน เห็น, สดับฟัง, ใคร่ครวญ |
โพทติ. พุนฺทติ. |
ภู (อ) | |
พุธ |
ญาณวิกสนคติชาคเร รู้; เบ่งบาน; ไป, ถึง, บรรลุ; ตื่น |
โพธติ, |
ภู (อ), ทิว (ย) | |
พุธ |
อวคมเน ตรัสรู้ รู้, บรรลุ |
พุชฺฌติ พุทฺโธ สมฺมาสมฺพุทฺโธ พุทฺธิ โพโธ โพธิ
* ต้นโพ เป็น 1 ในต้นไม้หลากหลายชนิด ที่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ประทับตรัสรู้ - pd |
ทิว (ย) [ธป] |
|
พุธ |
โพธเน; ญาเณ; วิกสเน; นิทฺทกฺขเย จ ตรัสรู้; รู้; บาน; ตื่น |
พุชฺฌติ ปพุชฺฌติ ปพุทฺโธ การิต-โพเธติ ปโพเธติ |
ทิว (ย) [ธป] |
|
พุธ |
โพธเน รู้, ตรัสรู้ |
โพธติ อภิสมฺพุธาโน |
ภู (อ) [ธป] |
|
พุธ |
หึสายํ เบียดเบียน, รบกวน |
พุนฺเธติ พุนฺธยติ ปลิพุนฺเธติ ปลิพุนฺธยติ ปลิโพโธ (ปลิพุทฺโธ*)
* … อุจฺจารปลิพุทฺโธ สาฏเกเยว วจฺจํ กตฺวา … ท่านแก้ว่า อุจฺจารปลิพุทฺโธติ อุจฺจาเรน ปึฬิโต … มงฺคลตฺถทีปนี ตอนแก้สันโดษ. |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
พุธิ |
หึเส เบียดเบียน |
พุนฺเธติ, |
จุร (เณ ณย) | |
พุนฺท |
นิสามเน เห็น, สดับฟัง, ใคร่ครวญ |
โพทติ. พุนฺทติ. |
ภู (อ) | |
พุนฺทิ |
นิสาเน ลับ, อาน, ทำให้คม |
พุนฺทติ โพนฺทิ
* ในสูจิก็เป็น … ปวกฺขามิ. ตัวอย่างนี้มาในสิคาลชาดก อฏฺฐกถาชาดก ภาค 2/403 แต่ในชาดกนี้ทั้งฉบับไทยแลฉบับต่างประเทศ เป็น นาหํ … หตฺถิโพนฺทึ ปเวกฺขามิ เราจักไม่เข้าไปสู่ร่างช้างอีก. |
ภู (อ) [ธป] |
|
พุนฺธ |
นิสามเน เห็น, ใคร่ครวญ |
พุนฺธติ. |
ภู (อ) | |
พุนฺธ |
พนฺธเน ผูก |
พุนฺธยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
พุล |
นิมุคฺเค ดำลง; จมลง |
โพเลติ, โพลยติ อุทเก สิลา. |
จุร (เณ ณย) | |
พุส |
จาเค สละ, แบ่งปัน |
พุสฺสติ ชลํ เมโฆ, |
ทิว (ย) | |
พุฬ |
สํวรจาเคสุ ปิดกั้น, สำรวม; สละ, แบ่งปัน |
ภู (อ) | ||
พูฬ |
ฆสเน; พาลฺเย จ กิน; โง่, เขลา |
พูฬติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
พฺยถ |
ทุกฺขจลพฺภเย เป็นทุกข์, ลำบาก; หวั่นไหว; กลัว |
พฺยถติ. |
ภู (อ) | |
พฺยถ |
ทุกฺข; ภย; จลเนสุ เป็นทุกข์; กลัว; ไหว, สั่นรัว |
พฺยถติ พฺยถิโต อา. |
ภู (อ) [ธป] |
|
พฺยธ |
ตาเฬ ทุบ, ตี, ทรมาน |
พฺยชฺฌตีติ พฺยาโธ, ลุทฺทโก นายพราน. พฺยโธ คนชอบทำลาย. |
ทิว (ย) |