พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
นิกฺข |
จุมฺพเน ประกอบด้วยปาก, จูบ |
นิกฺขติ. |
ภู (อ) | |
นิกฺข |
จุมฺพเน จุมพิต, จุบ |
นิกฺขติ นิกฺขํ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิช |
โสธนโปเสสุ ทำให้หมดจด, สะอาด; เลี้ยงดู |
ภู (อ) | ||
นิชิ |
โสธมฺหิ ทำให้สะอาด |
นิญฺชติ, ปณิญฺชติ. |
ภู (อ) | |
นิชิ |
อพฺยตฺเต สทฺเท ออกเสียงไม่ชัด, ร้อง |
นิญฺชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิญฺชิ |
สุทฺธิยํ หมดจด, บริสุทธิ์ |
นิญฺชติ ปนิญฺชติ นิญฺชิตุํ ปนิญฺชิตุํ นิญฺชิตฺวา ปนิญฺชิตฺวา |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิต |
นิจฺเจ เที่ยง, แน่นอน |
นิตติ. |
ภู (อ) | |
นิตมิ |
กิลมเน ลำบาก, เหน็ดเหนื่อย |
นิตมฺมติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิท |
สนฺนิธิกุจฺฉาสุ ใกล้ชิด; ติเตียน |
ภู (อ) | ||
นิท |
กุจฺฉา; สนฺนิกรีเสสุ ติเตียน; กล่าวพิเศษ |
นิทติ เนทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิทปิ |
นิทมฺปเน เก็บเอา, แกะ, แคะ, เด็ด, ปลิด |
นิทมฺปติ นิทมฺปโก นิทมฺปิตํ นิทมฺปิตฺวา อา. ปุริโส วีหิสีสํ นิทมฺปติ บุรุษเก็บรวงข้าว. รุกฺขปตฺตํ นิทมฺปติ เก็บใบไม้ - ส. |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิทมฺป |
นิทมฺปเน เด็ด, สอย, ตัด, เกี่ยว |
นิทมฺปติ รุกฺขปณฺณํ. |
ภู (อ) | |
นิทิ |
กุจฺฉายํ ติเตียน, นินทา |
นินฺทติ. |
ภู (อ) | |
นินฺทิ |
กุจฺฉายํ นินทา, ติเตียน |
นินฺทติ นินฺทา
|
ภู (อ) [ธป] |
|
นิพิ |
เสเก ราด, รด |
นิมฺพติ. |
ภู (อ) | |
นิล |
ทุคฺคเม รู้ยาก, สับสน |
นิลติ สตฺถํ กุธี ย่อมรู้ได้ยาก. |
ภู (อ) | |
นิว |
ถูลิเย อ้วน, ใหญ่ |
นิวติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิวาส |
อจฺฉาทเน นุ่งห่ม |
นิวาเสติ นิวาสยติ นิวาเสตฺวา |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
นิส |
สมาธิมฺหิ ตั้งมั่น |
นิสติ, เนสติ. |
ภู (อ) | |
นิส |
สมาธิมฺหิ ตั้งมั่น, แน่วแน่ (สำหรับเรื่องจิต) |
เนสติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิส |
พทฺธายํ ติดอยู่, ข้องอยู่; เป็นทาสของตัณหา |
นิสติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิสิ |
จุมฺพเน ประกบปาก, จูบ |
นีสติ. |
ภู (อ) | |
นิสิ |
จุมฺพเน จุมพิต, จุบ |
นิสติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
นิสุ |
เสจเน ราด, รด |
ภู (อ) | ||
นิสุ |
เสจเน รด, ราด, โปรย |
เนสติ |
ภู (อ) [ธป] |