พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ติก |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
เตกติ. |
ภู (อ) | |
ติก |
วธาขนฺธเนสุ ฆ่า, เบียดเบียน; ให้เหี่ยวแห้งไป |
ติกุณาติ. |
สุ (ณุ ณา อุณา) | |
ติค |
หึสายํ เบียดเบียน |
ติคุณาติ. |
สุ (ณุ ณา อุณา) | |
ติฆ |
ฆาเต ฆ่า |
สุ (ณุ ณา อุณา) | ||
ติช |
ขมาพนฺเธ อดทน; ผูก, ร้อย |
ติติกฺขณํ ติติกฺขตีติ วา ติติกฺขา, ขนฺติ ความอดทน |
ภู (อ) | |
ติช |
สิเต ทำให้คม, ลับ |
เตเชติ, เตชยิตฺถาติ ติขิณํ, เตเชติ เตนาติ ติขิณํ, |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ติณุ |
ภกฺเข กิน |
ติโณติ, ติณุเต, ติณุติ ติณิยติ ตมฺภกฺเขตีติ ติณํ หญ้า |
ตน (โอ ยิร) | |
ติป |
ปีณเน เอิบอิ่ม |
ติปฺปติ. |
ทิว (ย) | |
ติป |
รกฺขาเสเก รักษา; รด, ราด |
เตปติ. |
ภู (อ) | |
ติม |
กิเลเท เปียก, ชุ่มชื้น |
เตมติ. |
ภู (อ), ทิว (ย), จุร (เณ ณย) | |
ติร |
อโธคเต ไปข้างล่าง, ไปขวาง, ไปต่ำ |
ติรติ อโธภาเคน คจฺฉตีติ ติรจฺโฉ, ติรจฺฉาโน วา เดรัจฉาน, ผู้ไปขวาง, ไปต่ำ. |
ภู (อ) | |
ติล |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
ติลติ. |
ภู (อ) | |
ติล |
สิเนเห ติด, ติดใจ, ใกล้ชิด |
ติลติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ติลฺล |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
ภู (อ) | ||
ติส |
ติตฺยํ เอิบอิ่ม, ยินดี |
ติสติ. |
ภู (อ) | |
ตีก |
ยาเจ ขอ |
ตีกเต. |
ภู (อ) | |
ตีร |
กมฺมนิฏฐาปเน ให้การงานสำเร็จ |
ตีเรติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ตีว |
ถูลิเย อ้วน |
ตีวตีติ ตีวโร สมุทร, ทะเล, นายพราน. |
ภู (อ) | |
ตุ |
หึสาปูรณวุตฺติยํ เบียดเบียน; ให้เต็ม; เป็นอยู่ |
โตติ, ตวติ. |
ภู (อ) | |
ตุช |
หึสายํ เบียดเบียน |
โตชติ. |
ภู (อ) |