พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
เวส |
คติทาเนสุ ไป, ถึง, บรรลุ; ให้ |
เวสตีติ เวสโร, อสฺสตโร ม้าดี. |
ภู (อ) | |
เวห |
ยตเน พยายาม |
เวหติ. |
ภู (อ) | |
เส |
คติปากขเย ไป, ถึง, บรรลุ; หุง, ต้ม, สุก; สิ้นไป |
เสติ, สายติ คจฺฉติ เอตฺถ เอเตนาติ วา เสตุ สะพาน. |
ภู (อ) | |
เสก |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
เสกติ, เสกเต. |
ภู (อ) | |
เสล |
จาลคเต ให้หวั่นไหว; ไป, ถึง |
เสลติ ปุนปฺปุนํ คจฺฉตีติ เสลุ มะกอก, มะซาง. |
ภู (อ) | |
เสว |
อาราธนุปภิญฺชนอาสเย ยินดี; บริโภค; อาศัย, คบหา, เสพ |
เสวติ. |
ภู (อ) | |
เหฐ |
พาธเน ภูติปูตินํ อุปฺปตฺติยญฺจ บีบคั้น; ความเกิดขึ้นแห่งความเจริญและความหมดจด |
เหฐติ, วิเหฐติ. |
ภู (อ) | |
เหส |
คตฺยสฺสสทฺเทสุ ไป, ถึง, บรรลุ; เสียงร้องของม้า |
เหสติ. |
ภู (อ) | |
เหฬ |
อนาทรเวฐเน ไม่เอื้อเฟื้อ; พัน, รัด |
เหฬติ. หิฬติ. ในกัปปทุมะ แปลง เอ เป็น อิ |
ภู (อ) | |
เอ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
เอติ, อยติ. |
ภู (อ) | |
เอช |
กมฺปนทิตฺตีสุ หวั่นไหว, อยาก; สว่าง, รุ่งเรือง |
อาภาทีสุ เอชติ กมฺปตีติ เอชา, |
ภู (อ) | |
เอฐ |
วิพาธายํ เบียดเบียน, รบกวน, กำจัด |
เอฐติ. |
ภู (อ) | |
เอธ |
ลาภวุทฺธีสุ ได้, เจริญ |
เอธติ วฑฺฒติ อคฺคิ เอเตนาติ เอโธ เชื้อไฟ. |
ภู (อ) | |
เอรฑิ |
หึสายํ เบียดเบียน |
เอรณฺฑติ โรคํ หึสตีติ เอรณฺโฑ ต้นละหุ่ง |
ภู (อ) | |
เอส |
คติเอสนวุทฺธิสุ ไป, ถึง, บรรลุ; แสวงหา, เจริญ |
เอสติ. |
ภู (อ) | |
เอสุ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
เอสติ เอสฺสติ เอสฺสนฺตํ คิริทุคฺเคสุ. |
ภู (อ) | |
โกฏฺฏ |
เฉทเน ตัด, ทุบ |
ปาสาณํ โกฏฺฏติ โกฏฺเฏตีติ ปาสาณโกฏฺฏโก คนทุบหิน. โกฏฺฏิตกณฺฑลมกุฬํ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
โกฏฺฏ |
เฉทเน 'ตัด,' สลัก, แกะ; ทุบ-ซ้อม-บด (เมล็ด) |
ภู (อ) [ธป] |
||
โกฏฺฏ |
เฉทเน 'ตัด,' สลัก, แกะ; ทุบ-ซ้อม-บด (เมล็ด) |
โกฏเฏติ สยเมว สุวณฺณํ โกฏฺเฏตฺวา แกะสลัก-ตัดแทง-บุทองคำเอาเองทีเดียว ธมฺอ. 2/23. ตทา โพธิสตฺโต ตสฺมึ ปุราณคามฏฺฐาเน ปาสาเณ อุปฺปาเตตฺวา โกฏฺเฏติ กาลนั้น พระโพธิสัตว์งัดหิน ท. ในที่แห่งบุราณคามนั้นขึ้นแล้ว ตัดแทง-สลัก-แกะอยู่* ชาอ. 2/366. เต เคหสมฺภารทารูนิ โกฏฺเฏตฺวา นายช่างเหล่านั้น ตัดไม้เป็นสัมภาระแห่งเรือน ท. แล้ว ชาอ. 3/23. โกฏฺฏก ค. ผู้สลัก, ผู้แกะ, ผู้ตัด. โพธิสตฺโต ปาสาณโกฏฺฏกกุเล นิพฺพตฺติตวา พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูล แห่งช่างสลัก-แกะหิน,* ปาสาณโกฏฺฏกมณิกาโร ช่างแก้วผู้… ชาอ. 2/365-68. โกฏฺฏน นป. ความตัด-สลัก-แกะ; ความทุบ-ซ้อม-บด (เมล็ด) สหตฺถา โกฏฺฏนปจนาทีนิ กโรนฺตี ทำกิจมีซ้อมข้าว แลหุงข้าวเป็นต้น ด้วยมือของตนอยู่ ธมฺอ. 4/596. เตสํ ทารุโกฏฺฏนสทฺทํ สุตฺวา ได้ยินเสียงแห่งอันตัด-เลื่อยไม้ แห่งช่างไม้พวกนั้น ชาอ. 3/24. โกฏฺเฏนฺเต [โกฏฺฏ+อนฺต ปัจ.] กค. ตัดอยู่. ทารูนิ โกฏฺเฏนฺตานํ เมื่อนายช่างไม้ต้ดไม้ ท. อยู่ ชาอ. 3/23. * ในมังคลัตถทีปนีภาค 1/156 มีว่า อเถโก มณิกาโร ปาสาเณ โกฏฺเฏตวา มณึ คณฺหิตุกาโม |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
โขฏ |
เขปเน ซัดไป, ขว้าง, ทิ้ง |
โขฏติ. |
จุร (เณ ณย) |