อล

อลติ อลงฺกาโร อลงฺกโต อลงฺกํ กมลํ กมลาสโน

อล ธาตุนี้ เกจิอาจารย์อยากให้มีอรรถเป็น 3 คือ (1) ภูสน=ประดับ (2) ปริยาปน=พอ (3) วารณ=ห้าม แต่เรา (ส.) ไม่เห็นด้วย เพราะไม่เห็นที่มา  ที่แปลว่า พอ และห้าม นั้น เป็น อลํ ศัพท์ ซึ่งเป็นนิบาตต่างหาก  
อา. อลเมตํ สพฺพํ ทั้งหมดนี้ พอละ  อลํ เม เตน รชฺเชน ข้าพเจ้าไม่ต้องการด้วยราชย์นั่น - ส.

• อลงฺกาโร ป. อลังการ, เครื่องประดับ [อลํ+การ 'ทำการประดับ'].
• อลงฺกโต กค. อลงกต, ประดับแล้ว [อลํ+กต].
• อลงฺกํ นป. เครื่องประดับพิเศษ '-ภูสนวิเสโส' ได้ในกาพย์ของกวีว่า "สาลงฺกานนโยเคปิ สาลงฺกานนวชฺชิตา" - ส.
• กมลํ นป. กมล, บัว, ดอกบัว, 'ประดับน้ำ' [กํ=น้ำ, อล - สูจิ]
• กมลาสโน ป. กมลาสน์, พรหม, 'มีดอกบัวเป็นที่นั่ง ' [กมล+อาสน - สูจิ].