พจนานุกรมธาตุ

ธาตุ
ธาตุ อรรถ Sort descending ตัวอย่าง หมวดธาตุ

อุขิ
[อุข, อุขิ]

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

อุขติ, โอขติ, อุงฺขติ.

ภู (อ)

ลพฺพ

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

ลพฺพติ.

ภู (อ)

สุก

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

สุกติ
โสกติ มนาเปน คจฺฉตีติ สุโก, สุกี นกแก้ว

ภู (อ)

ตพฺพ
[ตพฺพ, ตมฺพ]

คติยํ

ไป

ภู (อ)

จพฺพ

คติยํ
ไป, ถึง, บรรลุ

จพฺพติ.

ภู (อ)

อฏ

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

อฏติ
อฏวิ, อฏวี ป่าทึบ, ดง. 
อฏยเต คมฺยเตติ อฏนิ, อฏนี แม่แคร่, เตียง.

ภู (อ)

ปลว

คติยํ
ไป, ถึง, บรรลุ

ปลวตีติ ปลโว เรือ. 
ในคัมภีร์โลกียะ ท่านใช้ ป ซ้อน ล มีรูปเป็น ปฺลโว หรือสำเร็จมาจาก ปฺลุ ธาตุก็ได้. ปฺลโว เรือ, กระต่าย, กบ, ลิง เป็นต้น.

ภู (อ)

กปิ

คติยํ

ไป, ถึง, เป็นไป

กปฺเปติ กปฺปยติ

จุร (เณ ณย)
[ธป]

กิฏ

คติยํ

ไป, ถึง, เป็นไป

เกฏติ

ภู (อ)
[ธป]

เพลุ

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

เพลตีติ โพลโก, สโส กระต่าย.

ภู (อ)

วี

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

เวติ, วียเต
เวติ ปวตฺตตีติ เวณุ ไม้ไผ่.

ภู (อ), ทิว (ย)

ลย

คติยํ

ไป, ถึง, บรรลุ

ลยเต
ลโย มาตราเวลา.

ภู (อ)

รฆิ

คติยํ
ไป, ถึง, บรรลุ

รงฺฆติ.

ภู (อ)

ตมฺพ
[ตพฺพ, ตมฺพ]

คติยํ

ไป

ภู (อ)

กพฺพ

คติยํ

ไป, ถึง, เป็นไป

กพฺพติ

ภู (อ)
[ธป]

ขนฺท

คติยํ โสสเนปิ
ไป, ถึง, บรรลุ; เหือดแห้ง

ขนฺทติ
ขนฺโท พระวิษณุเทพ.

ภู (อ)

ปล

คติรกฺขาสุ
ไป, ถึง, บรรลุ; รักษา

วาเตน ปลติ คจฺฉตีติ ปลาลํ ฟาง. 
อตฺถํ ปเลติ น อุเปติ สงฺขํ. 
คาโว ปลติ ปาเลตีติ โคปาโล.

ภู (อ)

นย

คติรกฺขเณ
ไป, ถึง, บรรลุ; รักษา, ป้องกัน;

นยติ
นยนฺติ รกฺขนฺติ อตฺถํ เอเตนาติ นโย การแนะนำ, แผนการ. 
นยนํ คมนํ นโย, ปาฬิคติ.

ภู (อ)

อกิ
[อกิ, องฺก]

คติลกฺขเณ
ไป, ถึง, บรรลุ; ทำเครื่องหมาย

องฺกติ. องฺเกติ, องฺกยติ. องฺกิตํ
องฺกนํ เครื่องหมาย. 
องฺกุรํ หน่อ,
ปริยงฺโก แท่น, บัลลังก์. 
สสงฺโก พระจันทร์

ภู (อ), จุร (เณ ณย)
[พธ]

องฺก
[อกิ, องฺก]

คติลกฺขเณ

ไป, ถึง, บรรลุ; ทำเครื่องหมาย

องฺกติ. องฺเกติ, องฺกยติ
องฺกิตํ, องฺกนํ เครื่องหมาย. 
องฺกิโต เครื่องหมาย. 
จกฺกงฺกิตจรโณ มีพระบาทหมายด้วยจักร หรือเป็นลายจักร. 
องฺโก เครื่องหมาย, รอย เช่น รอยตรา; ตัก, เอว, พก. 
องฺกุรํ หน่อ, 
ปริยงฺโก แท่น, บัลลังก์. 
ปลฺลงฺโก บัลลังก์. ปริ+องฺก, 
ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา 'คู้บัลลังก์' นั่งขัดสมาธิ์. 
สสงฺโก พระจันทร์, 'มีกระต่ายเป็นเครื่องหมาย', สส+องฺก.

ภู (อ), จุร (เณ ณย)