พจนานุกรมธาตุ

กาสติ อุกฺกาสติ กาโส กาสมทฺโท

อา. กาสํ สาสํ ทรํ พลฺยํ* ขีณเมโธ นิคจฺฉติ - ส.

• กาสมทฺโท  'กำจัดไอ' ไม้ชนิดหนึ่ง โบราณว่า กะเพรา [กาส+มทฺท-สูจิ].

* ในวิธุรชาดก ชาตกฏฺฐกถา 10/261 เป็น พาลฺยํ. แก้ว่า พาลฺยนฺติ ทุพฺพลภาวํ.

กาสเต. อุกฺกาสิตฺวา.
กาสตีติ กาโส โรคไอ.
กาสํ ต้นแป้ง, หลุม, บ่อ.

กาสเต, กาสฺยเต จนฺโท.

กาสติ ปกาสติ กาสุ ปกาโส ปกาสโก ปกาสิตุํ ปกาเสตุํ กาสนา สงฺกาสนา ปกาสนา การิต-ปกาเสติ

อา. ทูเร สนฺโต ปกาเสนฺติ คนดี ท. ปรากฏในที่ไกล - ส.

• กาสุ  อิ. หลุม, บ่อ, '-อาวาฏ;' กอง, หมวด, หมู่ '=ราสิ.'
  อา. กาสุํ ขนสิ สารถิ สารถี (เจ้า) ขุดหลุมหรือ?  องฺคารกาสุํ อปเร ผุนนฺติ พวกอื่นอีกโปรยกองถ่าน - ส.
• ปกาโส  ประกาศ, 'สว่างทั่ว หรือ ให้รู้ทั่ว' [ป+กาสุ]. 

กาสติ, ปกาสติ.
ทูเร สนฺโต ปกาสนฺติ.
ปกาโส. การประกาศ, แสงสว่าง, การอธิบาย.

เกติ อุทฺธํ คจฺฉติ ปวตฺตตีติ เกตุ ธง.

กิโณติ, กิณาติ, กิณนฺติ.

กิญฺเจติ กิญฺจยติ กิญฺจนํ อกิญฺจโน

• กิญฺจนํ  กังวล, 'ย่ำยีสัตว์' '=ปลิโพโธ' วิ. กิญฺเจติ สตฺเต มทฺทตีติ  กิญจนํ - ส.
• อกิญฺจโน  ค. ผู้หากังวลมิได้, ไม่มีห่วงใย, ปลอดโปร่ง [อ+กิญฺจน].

กิญฺเจติ สตฺเต มทฺทตีติ กิญฺจนํ, ปลิโพโธ.
อกิญฺจนํ อนาทานํ ไม่มีความกังวล

เกฏติ

พฺยคฺโฆ ชนํ เกฏติ.
ชโน พฺยคฺฆา เกฏติ.

กิเฏติ กิฏยติ กีโฏ

• กีโฏ ตั๊กแตน, แมลง.

เกตติ นิเกโต สาเกตํ

• นิเกโต  ที่อยู่, ที่อาศัย, บ้าน [นิ+กิต] 
  อา. นิเกตํ ปาวิสิ เข้าไปแล้วสู่ที่อยู่. อาโมทมาโน คจฺฉติ สนฺนิเกตํ บันเทิงใจ ไปสู่บ้านของตน - ส.
• สาเกตํ นครํ นครสาเกต (ครั้งพุทธกาล) - ส.

ติกิจฺฉติ จิกิจฺฉติ จิกิจฺฉา จิกิจฺฉโก ติติจฺฉา ติกิจฺฉโก

• จิกิจฺฉโก  หมอ, ผู้รักษา, ผู้พยาบาล.

เกตติ เกตนํ เกตโก สงฺเกโต

เกตติ, ติกิจฺฉติ, จิกิจฺฉติ.
จิกิจฺฉา, ติกิจฺฉา, วิจิกิจฺฉา, ติกิจฺฉาโก, สงฺเกตกมฺมํ.
นิเกโต. เรีอน.
เกตโก สูจิกา ปุพฺโพ.
เกตกํ. ดอกการะเกด.
สายํ คหิตนิวาสฐานตฺตา สาเกตํ เมืองสาเกต.

กิตฺเตติ กิตฺตยติ กิตฺตนา ปริกิตฺตนา กิตฺติ

อา. เย โวหํ กิตฺตยิสฺสามิ คิราหิ อนุปุพฺพโส - ส.

• กิตฺติ  เกียรติ, คำสรรเสริญ, คำชม [จาก กิตฺต นี้ - สูจิ]
  กิตฺติสทฺโท กิตติศัพท์, เสียงสรรเสริญ, เลื่องลือคุณ,

กิตฺเตติ, กิตฺตยติ, ปริกริตฺเตติ.
กิตฺติ คำชมเชย.
กิตฺตนา, ปริกิตฺตนา การสนทนา, การทักทาย.

กิเปติ กิปยติ

กิเปติ, กิปยติ.