พจนานุกรมธาตุ

ธวติ. 
ธวิตพฺพํ คนฺตพฺพนฺติ ธุวํ. 
ธวติ ถิรํ ภวตีติ วา ธุวํ พระนิพพาน, เที่ยง.

เวสตีติ เวสโร, อสฺสตโร ม้าดี. 
เวจฺฉติ, ปเวจฺฉติ. 
ปเวจฺฉํ, ปเวจฺฉนํ การให้.

อรติ ตํ ตํ สตฺตกิจฺจํ ปวตฺเตตีติ อุตุ ฤดู. อรโต ตุ ตมฺหิ อรสฺสุ, 
อริยเต คมิยเตติ อตฺถํ นิพพานํ. อริยเต ญายเตตฺยาทินา อตฺโถ ความหมาย. 
อรนฺติ คจฺฉนฺติ เอตฺถาติ อทฺธา หนทาง, กาลนาน. 
อรติ นสฺสตีติ อตฺโถ ความพินาศ.

อีชติ, อิญฺชติ.

อีชติ, อิญฺชติ.

ปลฺลติ. 
อปลฺลี อคจฺฉิ อุปกเม ตสฺมาติ ปลฺลลํ, ปลฺเล นินฺนฏฺฐาเน วา อลนฺติ ปลฺลํ บ่อโคลน. 
ปลฺลิยตีติ ปลฺลวํ, กิสลยํ. ข้อ, หน่อ, ยอดต้นไม้.

ฐาติ, ติฏฺฐติ. 
ฐานํ, อธิฏฺฐานํ, สณฺฐานํ, ฐิติ. 
นิฏฺฐํ, นิฏฺฐานํ ความสำเร็จ, ตั้งอยู่. 
ปติฏฺฐา ที่พึ่ง. 
ฐายติ. ฐายี ผู้ดำรงอยู่, ตั้งอยู่. 
กปฺปฏฺฐายี.

ทุยเต ทุกฺเขน คมิยเตติ ทูโร ไกล (ทำเป็นทีฆะ).
ทวติ อุทฺธํ คจฺฉติ วุทฺธึ อาปชฺชตีติ ทุโม ต้นไม้. 
ทุพฺพจตฺถา ทวติ ปริตาเปตีติ ทูโต ทูต.

เสติ, สายติ คจฺฉติ เอตฺถ เอเตนาติ วา เสตุ สะพาน. 
สายติ สูริยา ตปํ โลโก.

ยาติ. 
อุลฺโลเกตฺวา ยาติ เอตฺถาติ อุยฺยานํ สวน. 
ยายติ. 
ยาตฺรา จ เม ภวิสฺสติ. 
นิยฺยานิกา ธมฺมา.

อมยติ กาลนฺตรํ อมตฺตํ ถ้วยใส่อาหาร. 
อมิยติ คมิยตีติ อมฺโพ ต้นมะม่วง. 
อมติ ปวตฺตตีติ อมฺหํ หิน. 
อมติ ปีเฬตีติ อามโย แผล. 
จกฺขุนา อมติ รุชฺชตีติ อนฺโธ. 
อมิยเต ภชิยเตติ อมฺมา มารดา. 
อมติ ภุญฺชติ เอตฺถาติ อมตฺตํ ถ้วยใส่อาหาร.

อญฺจติ. 
อุทฺธํ อนุคฺคนฺตฺวา ติริยํ อญฺจิโตติ ติรจฺฉาโน สัตว์ดิรัจฉาน. 
อญฺเจติ, อญฺจยติ.

อญฺจติ. 
อุทฺธํ อนุคฺคนฺตฺวา ติริยํ อญฺจิโตติ ติรจฺฉาโน สัตว์ดิรัจฉาน. 
อญฺเจติ, อญฺจยติ.

ปุพฺเพนาปรํ ชนปทา น ปพฺพนฺติ ย่อมไม่เต็ม. 
ปพฺพติ ปยสา กุมฺภํ เจฏี.

มพฺพติ มคฺคํ. 
มพฺพติ กุมฺภํ ปยสา เจตี.

ปสยติ.

วายติ, วาติ คจฺฉตีติ วาโต, วาโย, วายุ ลม. 
วาติ สตฺเตสุ คจฺฉติ ปวตฺตตีติ วานํ, ตณฺหา. 
วาติ พนฺธติ เอเตนาติ วาโก, วกฺกลํ เปลือกไม้. 
นิพฺพาติ เอเตน ราคคฺคิอาทิโกติ นิพฺพานํ.

ชุฬติ, โชฬติ.

อญฺฉติ, อญฺจเต. 
อญฺจนํ การไป, การบูชา, เคารพ, นับถือ.

จมฺพติ. 
จลกฏฺฐีนิ จมฺพิตฺวา.