บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
คนต่างประเทศ | น. วิเทสี. วิเทสิก.ปรเทสิก. วิชาติก. อธุนาคต. ค. พาหิร วิเทสิก วิเทสิย ปรวิสยก |
บุคคล | |
คนต่ำช้า | น. นิสาท. นิหีนก. | บุคคล | |
คนต้นคิด | น. อุปฺปาเทตุ. ชเนตุ. นิพฺพตฺตก. | บุคคล | |
คนต้มเบียร์ | น. มชฺชสมฺปาทก. | บุคคล | |
คนต้องห้าม | น. วิสุํกตปุคฺคล. | บุคคล | |
คนต้อนรับ | น. ปฏิคม. | บุคคล | |
คนถือคทา | น. คทาธร. | บุคคล | |
คนถือธง | น. ธชธารี. | บุคคล | |
คนถ่อย | น. นิรยาปถ. ค. วสล |
บุคคล, ดีชั่ว | |
คนทดน้ำ (ชลประทาน) | น. เนตฺติก. อุทหาร. อุทหารก. | บุคคล | |
คนทรง | น. วิชฺชาธร. อินฺทชาลิก. ภูตเวชฺช. ยกฺขทาส. | บุคคล | |
คนทรงผี | ดู คนทรงเจ้า. | บุคคล | |
คนทรงหญิง | น. อิกฺขณิกา, วาริณี, | บุคคล | |
คนทรงเจ้า | น. สํสนฺทกปุคฺคล. | บุคคล | |
คนทรยศ | น. สปกฺขจารี. | บุคคล, ดีชั่ว | |
คนทะนงตัว | ค. อตฺตาภิมานี มมายนายุตฺต อหํการายุตฺต | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
คนทำ | น. การก. กตฺตุ. (กตฺตา) | บุคคล | |
คนทำขนม | น. อาฬาริก. ปูวการ. ปูปการ. | บุคคล, อาชีพ | |
คนทำขนมปัง | น. ปูปก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนทำความผิด | น. อปราธี. | บุคคล |