ดอกไม้

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
กรรณิการ์	น. กณิการ. กณฺณิการ. ทุมุปฺปล.	พืช, ดอกไม้
กระเช้าดอกไม้	น. มาลาปุฏ.	ภาชนะ, ดอกไม้
กล้วยไม้	น. เอฬมฺพก. เอลมฺพกรุกฺข.	พืช, ดอกไม้
กุมุท (บัวขาว)	น. กุมุท.,โกมุท.,	พืช, ดอกไม้
กุสุมาลย์	ดู ดอกไม้.	พืช, ดอกไม้
กุหลาบ	น. ชปากุสุม.,	พืช, ดอกไม้
กุหลาบพันปี	น. อโสกวิเสส.	พืช, ดอกไม้
คาร์เนชัน (carnation)	น. โลหิตปุปฺผชาติ,	พืช, ดอกไม้
ดอก	น. ปุปฺผ., กุสุม., ปสว.	ดอกไม้
ดอกกุหลาบ	น. ชปากุสุม., ชปากุสุมปุปฺผ.,	ดอกไม้
ดอกคำฝอย	น. กุสุมฺภ., ชยกุสุม., ชยสุมน., สุมนปุผฺผ.,	ดอกไม้
ดอกจอก	น. ปฏฺฐิก.,	ดอกไม้
ดอกจัน? (ดอกไม้)	น. มุทฺทิกาปุปฺผ.,? '- คำว่า ดอกจัน ไม่ปรากฏในพจนานุกรม…	ดอกไม้
ดอกจำปา	น. จมฺปก.,	ดอกไม้
ดอกชัยพฤกษ์	น. ชยกุสุม., ชยสุมน.,	ดอกไม้
ดอกดีหมี	น. วนติมิร.,	ดอกไม้
ดอกตำลึง	น. พิมฺพิกาปุปฺผ.,	ดอกไม้
ดอกตูม	น. มกุล. มกุฬ. กุฏมล. กุฏุมล. กุตุมล. โกส. ขารก.	ดอกไม้
ดอกทองกวาว	น. กึสุก. โกวิฬาร. ยุคปตฺต. ปาฬิภทฺท.	ดอกไม้
ดอกทานตะวัน	น. สุริยกนฺตปุปฺผ., สุริยวตฺติปุปฺผ.,	ดอกไม้

ดอกไม้