ภฑิ

ภณฺเฑติ ภณฺฑยติ ภณฺโฑ

• ภณฺโฑ  ภัณฑ, ทรัพย์, ราคาทรัพย์, สมบัติ, สิ่งของ; อลังการ, เครื่องประดับ, เครื่องแต่งตัว.  
  อา. ภณฺฑํ คณฺหาติ สมูลํ กริตฺวา ภณฺเฑน ซื้อเครื่องประดับด้วยตีราคาเสมอกัน* - ส.

* มิใช่ประโยคเดียวกัน ใน ส. เองเป็น สมลํกริตฺวา ภณฺเฑน มีมาใน เวสฺสนฺตรชาดก กัณฑ์มหาราช ชาตกฏฺฐกถาภาค 10/475 แต่เป็น ภณฺเฑหิ ซึ่งผู้แต่งเคยแปลไว้ในนิบาตชาดก เล่ม 22/229 ว่า ทรงประดับประดาพระกุมารทั้งสองด้วยอลังการภัณฑ์ทั้งหลาย.