ปท

ปชฺชติ ปฏิปชฺชติ สมาปชฺชติ อาปชฺชติ ปชฺโช ปชฺชํ ปชฺโช-ชา-ชํ

• ปฏิปชฺชติ  ก. เดิน, ดำเนิน, ไต่; ปฏิบัติ, ประพฤติ, บำเพ็ญ [ปฏิ+ปท] 
  รูปอื่น ปฏิปนฺโน ปฏิปทา ปฏิปตฺติ เป็นต้น.
  อา. มคฺคํ ปฏิปชฺชติ ดำเนินไปสู่มรรคา. ปฏิปตฺตึ ปฏิปชฺชติ บำเพ็ญข้อปฏิบัติ หรือ ดำเนินไปสู่ความประพฤติดีงาม - ส.
• สมาปชฺชติ  ก. ถึงพร้อม, เข้าฌาน [สํ+อา+ปท].  รูปอื่น สมาปนฺโน สมาปตฺติ เป็นต้น. 
  อา. ผลสมาปตฺตึ สมาปชฺชติ เข้า หรือ ถึง ผลสมาบัติ - ส.
• อาปชฺชติ  ก. ต้อง, ต้องโทษ. ถึงโทษ. [อา+ปท]  รูปอื่น อาปนฺโน อาปตฺติ เป็นต้น. 
  อา. อาปตฺตึ อาปชฺชติ ภิกษุต้องอาบัติ.
  บางคราวเป็น อกมฺม ก็มี เช่น เตสํ อธมฺโม อาปชฺชติ อธรรม ย่อมต้องแก่เขา ท. คือเป็นฝ่ายผิด - ส.
• ปชฺโช  ป. ทาง, หนทาง, ถนน. (อ. 1035).
• ปชฺชํ  นป. โคลง, ฉันท์, กาพย์, กลอน. (อ. 1035).
• ปชฺโช-ชา-ชํ  ค. ของเกื้อกูลแก่เท้า เช่น น้ำล้างเท้าเป็นต้น. (อ. 1035).