บุคคล
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| ผู้ส่งออก | น. วิเทสภณฺฑเปสก. | บุคคล | |
| ผู้ส่งโทรเลข | น. วิชฺชุสาสนเปสก. | บุคคล | |
| ผู้หญิง | น. อิตฺถี, นารี, สิมนฺตินี, ถี, สตี, วธู, วนิตา, องฺคนา, ปมทา, สุนฺทรา, สุนฺทรี, กนฺตา, รมณี, ทยิตา, อพลา, มาตุคาม. มหิลา, มเหลา, ภีรุ, กนฺตา, มหิลา, รมณี, | บุคคล, เพศหญิง, ผู้หญิง | |
| ผู้หนักในธรรม | ค. ธมฺมครุ ธมฺมครุก | บุคคล, ธรรมะ | |
| ผู้หมดภาระแล้ว | ค. ปนฺนภาร | บุคคล | |
| ผู้หลงทาง | ค. มคฺคมูฬฺห มูฬฺหมคฺค | บุคคล | |
| ผู้หวังดี | ค. อตฺถกาม อตฺถกามี หิตกาม หิเตสี สุภาสํสิก อนุกูล | บุคคล | |
| ผู้หวั่นไหว | ค. อิลฺลีส จลน กมฺปน | บุคคล | |
| ผู้หาความสุข | ค. สุเขสี | บุคคล | |
| ผู้อธิบาย | ค. นิทสฺสก ปริทีเปตุ วณฺเณตุ | บุคคล | |
| ผู้อนุญาต | ค. อนุชานก โอกาสกร | บุคคล | |
| ผู้อพยพ | น. สเทสจาคี. (วาสาย) วิเทสคามี. | บุคคล | |
| ผู้อยู่ด้วยกัน | น. สทฺธิวิหาริก. เนวาสิก. สหวาสี. ปริชน. ค. สทฺธิวิหารี สหวาสี |
บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
| ผู้อยู่ประจำ | ค. อาวาสิก | บุคคล | |
| ผู้อยู่ปริวาส | ค. ปาริวาสิก | บุคคล, ศีลวินัย | |
| ผู้อยู่ป่า | ค. อรญฺญิก อรญฺญก อรญฺญคต อารญฺญิก | บุคคล | |
| ผู้อยู่เหนือมนุษย์ | ค. นราสภ นรุตฺตม | บุคคล | |
| ผู้อยู่โยง | ค. โอหิยฺยก โอหีน | บุคคล | |
| ผู้อยู่ในความรัก | ค. อนุราคี | บุคคล | |
| ผู้อยู่ในที่เกิดเหตุ (พยาน~) | ดู พยาน. | บุคคล |