บุคคล
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| ผู้มีอายุ | ค. อายสฺมนฺตุ (อายสฺมา) | บุคคล | |
| ผู้มีอำนาจเด็ดขาด | น. เสริปาลก. | บุคคล | |
| ผู้มีอำนาจเหนือผู้อื่น | น. อธิสฺสร. ปภู. อภิภู. | บุคคล | |
| ผู้มีเกียรติ | ดู ผู้มีชื่อเสียง. | บุคคล | |
| ผู้มีใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว | ค. อญฺญาวิหิต | บุคคล | |
| ผู้มีไหวพริบ | ค. นิปก ปาฏิภาณ ปาฏิภาณี | บุคคล | |
| ผู้มืดมามืดไป | วิ. ตโม ตมปรายโน | บุคคล | |
| ผู้มืดมาสว่างไป | วิ. ตโม โชติปรายโน | บุคคล | |
| ผู้มุ่งความยุติธรรม | ค. ธมฺมาภิมุข | บุคคล | |
| ผู้ยังมีความกลัว | ค. ภยูปรต | บุคคล | |
| ผู้ยินดีร่วมมือ | ค. สุวจ อสฺสว อนุวตฺตก | บุคคล | |
| ผู้ยิ่งใหญ่ | น. มหาปุริส. ค. วิภู |
บุคคล | |
| ผู้ยึดมั่นอุดมการณ์ | น. วิญฺญาณวาที. มโนวิกปฺปี. | บุคคล | |
| ผู้ยื่นคำร้อง | น. อภิยาจก. อายาจก. | บุคคล | |
| ผู้รอบรู้ | ค. สพฺพวิทู สพฺพสตฺถวิสารท | บุคคล | |
| ผู้รักงาน | ค. กมฺมกาม | บุคคล | |
| ผู้รักชาติ | น. เทสานุราคี. เทสภตฺติก. | บุคคล | |
| ผู้รักตัวเอง | ค. อตฺตกาม | บุคคล | |
| ผู้รักธรรม | ค. ธมฺมกาม | บุคคล | |
| ผู้รักษาการแทน | น. นิยุตฺตปุริส. อุปาธิการี. ค. อญฺญสฺสตฺถาย นิยุตฺต |
บุคคล |