บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ชาว น. วาสี. นิวาสี. บุคคล
ชาวกรุง น. นาคร. นาคริก. บุคคล, เมือง
ชาวคณะ น. คณวาสี. บุคคล
ชาวชนบท น. ชานปท. ชนปทิก. บุคคล
ชาวญี่ปุ่น น. จปนฺรฏฐวาสี. จปนฺเทสิย. บุคคล
ชาวดอย ดู ชาวเขา. บุคคล
ชาวตลาด น. อาปณิก. บุคคล, ซื้อขาย
ชาวตะวันตก น. ปจฺฉิมทิสาวิเทสิก. ปจฺฉิมเทสิย. บุคคล
ชาวตะวันออก น. ปุพฺพทิสาวิเทสิก. บุคคล
ชาวต่างประเทศ น. วิเทสิก. เวรชฺชก. วิเทสี. ปรเทสิย. บุคคล
ชาวทะเล น. นาวิก. สามุทฺทิก. บุคคล
ชาวที่ น. สิริสยนปาลก. บุคคล
ชาวนา น. กสก. กสฺสก. กสิกร. กสิการ. เขตฺตาชีวี. โครกฺข. เนตฺติก. วาปก. บุคคล, อาชีพ
ชาวนิคม น. เนคม. นิคมวาสี. บุคคล
ชาวน้ำ น. ชลฏฺฐ. บุคคล
ชาวบ้าน น. คาม. คามก. คามวาสี. ชนตา, ชนสมูห. บุคคล
ชาวบ้านนอก น. เนคม. ชานปท. บุคคล
ชาวบ้านร้านตลาด น. อาปณิก. บุคคล
ชาวประมง น. เกวฏฺฏ. ชาลิก. ธีวร. มจฺฉพนฺธ. มจฺฉิก. พาลิสิก. บุคคล, อาชีพ
ชาวปักษ์ใต้ น. ทกฺขิณเทสวาสี. บุคคล