บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
เวศย์ | น. เวสฺส. | บุคคล, ซื้อขาย | |
เวสวัณ | ดู ท้าวเวสสุวัณ. | บุคคล, เทวดา | |
เวสสันดร | น. เวสฺสนฺตร. | บุคคล, ชื่อเฉพาะ | |
เวไนย | น. เวเนยฺย. | บุคคล | |
เศวตัมพร | น. เสตมฺพร. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
เสน (กองทัพ) | น. เสนา, | บุคคล, กองทัพ | |
เสนาธิการ | น. เสนาธิการี. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
เสนานี | น. เสนานี. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
เสนาบดี | น. เสนาปติ. ราชเสวก. เสนานี. จมูปติ. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
เสมียนชวเลข | น. ลฆุเลขก. | บุคคล | |
เอกภริยา (ภรรยาหลวง) | น. เอกภริยา, | บุคคล | |
เอเย่นต์ (agency) | น. นิโยชิตธุร.,
ตัวแทนการซื้อขายเป็นต้น |
บุคคล | |
แขก | น. อติถิ. อติถี. อาคนฺตุก. ปาหุน. ปาหุนก. อาเวสิก. อพฺภาคต. | บุคคล, ต้อนรับ | |
แขกพิเศษ | น. มุขฺยปาหุนก. วิเสสาติถิ. | บุคคล, ต้อนรับ | |
แขกเมือง | น. รฏฺฐาคนฺตุก. ราชาคนฺตุก. | บุคคล, ต้อนรับ | |
แคชเชียร์ (cashier, พนักงานเก็บเงิน) | น. มูลปฏิคฺคาหก. ธนาธิการี. | บุคคล, อาชีพ | |
แชมเปี้ยน (champion) | บุคคล | ||
แฝด | น. ยมก., ยุค., ยุคล., | บุคคล | |
แพทย์ | น. เวชฺช. วุตฺต. ภิสก. ภิสกฺก. ภิสช. โรคหารี. จิกิจฺฉก. ติกิจฺฉก. อวนท. อายุร. | บุคคล, แพทย์หมอ | |
แพทย์กลางบ้าน | น. คามเวชฺช. | บุคคล, แพทย์หมอ |