บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
อา (~ชาย) น. จุลฺลปิตุ. จูฬปิตุ. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
อาคันตุกะ น. อาคนฺตุก. (ดู แขก) บุคคล, เดินทาง
อาจารย์ (~ชาย) น. อาจริย. อาเจร. นิสฺสยทายก. อชฺฌาปก. บุคคล, ศึกษา
อาจารย์ (~หญิง) น. อาจริยานี, บุคคล, ศึกษา
อาจารย์รุ่นเก่า น. ปาจริย. ปาเจร. บุคคล, ศึกษา
อาจารย์สำรอง น. ปิฏฺฐาจริย. บุคคล, ตำแหน่ง, ศึกษา
อาจารย์ใหญ่ น. ปาจริย. ปมุขาจริย. ปธานาจริย. บุคคล, ตำแหน่ง, ศึกษา
อาชีวก น. อาชีวก. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
อาณาประชาราษฎร์ น. รฏฺฐปชา, รฏฺฐวาสี. บุคคล, สมุหนาม
อาดัม (Adam-ชายคนแรก) น. อาทิมปุริส. บุคคล, ชื่อเฉพาะ
อาตมัน น. อตฺต. ชีว. บุคคล
อายุรแพทย์ (หมอผู้รักษาชีวิต) น. อายุรเวชฺช. โรคลกฺขณญฺญู. บุคคล, แพทย์หมอ
อารัญญิก ค. อารญฺญิก อรญฺญิก บุคคล, สวน-ป่าไม้
อาวาสิก น. อาวาสิก. (ดู เจ้าอาวาส) บุคคล
อาวุโส ค. วุฑฺฒตร เชฏฺฐ เถร บุคคล
อาสะใภ้ น. จุลฺลปิตุภริยา, จูฬปิตุภริยา, บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
อาหญิง น. ปิตุจฺฉา, บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
อาหรับ (คน) น. อารปิชาติก. ประเทศ, บุคคล
อำมาตย์ น. อมจฺจ. อมาตฺย. ภฏ. มติสชีว. มนฺตสชีว. มนฺตินี. สชีว. สจิว. สจีว. โภคฺค. มตฺต. เสวก. ปาริสชฺช. บุคคล, ตำแหน่ง
อิตาลี (คน) น. อิตาลิเทสิย. ประเทศ, บุคคล