บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
มิตรแท้ น. กลฺยาณมิตฺต. บุคคล, เพื่อน
มิตรแนะประโยชน์ น. อตฺถกฺขายี. บุคคล, เพื่อน
ม่าย ดู แม่ม่าย. บุคคล, ม่าย
ยาม (คน) น. อชฺฌกฺข. รกฺขนก. ปาลก. โคปก. ฆณฺฏิก. จกฺกิก. เวตาฬิก. โพธกร. รกฺขีปุริส. บุคคล
ยาม (คนรักษาประตู) น. โทวาริก. ปฏิหาร. ทฺวารฏฺฐ. ทฺวารปาล. ทฺวารปาลก. บุคคล
ยาย น. มาตามหา, มาตามหี, อยฺยิกา, ปมาตุ, มหยฺยิกา, บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ยายทวด น. มาตามหยฺยิกา, บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ยิปซี (gipsy, gypsy) น. อพทฺธนิวาส. อหิตุณฺฑิก. บุคคล
ลูกกำพร้า น. นิมฺมาตาปิติก. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ลูกขุน น. วินิจฺฉยสภิก. บุคคล, ตำแหน่ง
ลูกค้า (คนซื้อ) น. กยิก. กายิก. บุคคล
ลูกจ้าง น. นิยุตฺต. เวตนิก. ภฏก. ภตก. ภติก. กมฺมกร. บุคคล
ลูกชู้ น. ชารช. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ, ชู้, ลูก
ลูกนอกกฎหมาย ค. อวชาต บุตร, ธิดา, บุคคล
ลูกน้อง น. อนุจร. อนุยาย. อุปชีวิ. อนุชีวี. อนุคามี. ปริวาร. ปริชน. ปริจาริก. มูลิก. นิจฺจุปฏฺฐาก. ปาลนสหาย. บุคคล
ลูกบ้าน น. คามิก. บุคคล
ลูกผู้ดี น. สุกุมาร. สุเขธิต. สุโขจิต. บุคคล
ลูกพี่ลูกน้อง น. มาตุลาทิปุตฺต. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ลูกมือ น. สหาย. สหการ. อุปตฺถมฺภก. อุปาธิการี. บุคคล
ลูกวัด น. อารามิก. อารามวาสี. บุคคล, วัด