ลกฺข

ลกฺเขติ ลกฺขยติ ลกฺขํ ลกฺขณํ สลฺลกฺขนา อุปลกฺขนา ปจฺจุปลกฺขนา 
ลกฺขี ลกฺขิโก อลกฺขิโก ลกฺขิโต อภิลกฺขิโต

ลกฺข นี้ ประกอบด้วยอุปสัค คือ สํ. อุป, ปฏิ ต้องเป็น น ทันตชะ (ไม่ใช่ ณ มุทธชะ) - ส.

• ลกฺขํ  นป. ลักษ์, เครื่องหมาย;  คะแนน;  แสนหนึ่ง (สังขยา).
• ลกฺขณํ  นป. ลักษณะ. โคลกฺขณํ ลักษณะโค. อิตฺถีลกฺขณํ ลักษณะหญิง - ส.
• ลกฺขี  อิ. ลักษมี. เป็นชื่อของ
  สิริ หรือ ศรี อย่าง 1  
  สมบัติทั้งโภคทรัพย์และคุณสมบัติเป็นอาทิ อย่าง 1  
  นางเทพธิดาซึ่งทรงนามดังนั้น อย่าง 1  
  'น่าดู, น่าชม; เขากำหนด, เขาหมาย' [จาก ลกฺข นี้ - สูจิ].
• ลกฺขิโก คนมีบุญ, คนมีวาสนา, คนดี, คนประเสริฐ.  อลกฺขิโก คนไม่มีบุญ, คนเลว, คนไม่ดี.
  กสฺมา เอวรูปํ อลกฺขิกํ … นิสีทาเปสุํ ทำไมเขาให้คนเลวหรืออัปรีย์ดังนั้นนั่งอยู่ (กุสชาตก).
• ลกฺขิโต กค. กำหนดไว้, หมายไว้.  อภิลกฺขิโต กค. อภิลักขิต, กำหนดไว้อย่างยิ่ง, หมายไว้อย่างยิ่ง, ตั้งใจกำหนดไว้ [อภิ+ลกฺข].