ภาส

ภาสติ ภาสา ภาสิตํ ภาตา ปริภาสติ

• ภาสา  ภาษา.
• ภาสิตํ  ภาษิต, ถ้อยคำ, คำที่กล่าว.
• ภาตา  พี่ชาย, 'พูดได้ก่อน'  วิ. ปุพฺเพ ภาสตีติ ภาตา, 
  ภาตานี้ ถ้าใช้เฉพาะศัพท์ลอยแล้ว หมายว่า พี่ โดยมาก (ตรงกับธาตุ) แต่อาจใช้ตลอดถึงน้องได้ โดยเติม กนิฏฺฐ ลง เป็น กนิฏฺฐภาตา น้องชาย  
  ถ้าในที่ๆ กล่าวถึงทั้งน้องชายพี่ชาย เพื่อให้ความเด่น พี่ใช้ เชฏฺฐภาตา น้องใช้ กนิฏฺฐภาตา - ส.
• ปริภาสติ  ก. ปริภาษ, ด่า [ปริ+ภาส] รูปกิริยานาม ปริภาสนํ ความด่า, คำด่า.