พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไม่อาจอดทนได้ |
ค. ทุสฺสห ทุรพฺพห | |||
ไม่อาจอธิบายได้ |
ค. วาจาวิสยาตีต อวฺยากรณีย | |||
ไม่อาจอุทธรณ์ได้ |
ค. อปุนวิจารณิย อปุนวินิจฺฉิย | |||
ไม่อาจเปรียบเทียบได้ |
ค. อตุล อสทิส นิรุปม อนุปเมยฺย อปฺปฏิสม | |||
ไม่อาจเอาคืนได้ |
ค. อนิวตฺตาปนกฺขม อปุนาลพฺภ | |||
ไม่อาจเอาชนะได้ |
ค. อเชยฺย อนภิภวนีย | |||
ไม่อาจแก้ไขได้ |
ดู แก้ไขไม่ได้. | |||
ไม่อาจแทงตลอดได้ |
ค. อนิพฺพิชฺฌิย อวินิเวธิย | |||
ไม่อาจแบ่งแยกได้ |
ค. อเวภางฺคิย อวิภาชิย | |||
ไม่อาจแย้งได้ |
ค. อวิวาทิย | |||
ไม่อาจโต้แย้งได้ |
ค. อวิสฺสชฺชิย อปฺปฏิวจนีย อปฏิกฺโกสิย วิวาทรหิต | |||
ไม่อาจให้เคลื่อนไหวได้ |
ค. อสมฺปกมฺปิย | |||
ไม่อาจได้คืน |
ค. อปฺปฏิลภีย | |||
ไม่อาศัยใคร |
ค. อนญฺญสรณ อตฺตาธีน | |||
ไม่อินังขังขอบ |
ก. น มนสิกโรติ, น ปฏิชคฺคติ, น รกฺขติ | |||
ไม่อีกเลย |
นิ. น ปุน | |||
ไม่อุดมสมบูรณ์ |
ค. อสาร นิสฺสาร อุชฺชงฺคล | |||
ไม่อ่อนน้อม |
ค. อปฺปจฺจย อกุฏิล อสฐ อุชุชาติก | |||
ไม่เกรงกลัว |
น. อโนตฺตปฺป., | |||
ไม่เกาะกัน |
น. อสงฺคติ, วิยุตฺตตา, ค. อสมฺพทฺธ วิปฺปยุตฺต |
|||
ไม่เกาะติด |
ค. อลคฺค อสตฺต อลคฺคนสภาว | |||
ไม่เกิดอีก |
ค. อปคพฺภ | |||
ไม่เกียจคร้าน |
ค. อนลส อตนฺทิต | |||
ไม่เกี่ยวข้อง |
น. อสมฺพนฺธ. อสํโยค. ค. อสมฺพทฺธ อสํยุต |
|||
ไม่เกี่ยวเนื่องกัน |
ค. วิสํสฏฺฐ วิปฺปยุตฺต |