พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไม่สำคัญ |
น. ยุตฺติวิโรธ. ลหุตา, โอรมตฺตตา, อคเณตพฺพตา, น กิญฺจิ., ค. ญายวิรุทฺธ ปริตฺตก นิรตฺถก อนวสฺสก อสาร อปฺปคฺฆ อปฺปมตฺตก โอรมตฺตก อสลฺลกฺขิย อคเณตพฺพ อครุภูต อมุขฺย |
|||
ไม่สำเร็จ |
ค. อสาธิต อนิฏฺฐิต อนิปฺปนฺน อนิปฺผนฺน อปสิทฺธ อสมิทฺธ | |||
ไม่สิ้นสุด |
น. อนนฺตตฺต., อปริมิตตฺต., ค. อนนฺต อปริมิต อนาทฺยนฺต อปฺปมาณ กวิ. อนนฺตํ อปริมิตํ |
|||
ไม่สุขุม |
ค. วิจารหีน อวิเวจก | |||
ไม่สุภาพ |
น. อวินีตตา, อคารว. อสพฺภตา, อนาทริย., ค. อสพฺภ อวินีต ทุพฺพินีต อาจารหีน คมฺม อนิปุณ |
|||
ไม่สู้เต็มใจ |
น. อนิจฺฉา, วิมุขตา, ค. อกามก อนิจฺฉมาน |
|||
ไม่หนักใจ |
น. อครุ. | |||
ไม่หมดจด |
ค. อเมชฺฌ อสุทฺธิก | |||
ไม่หยุดพัก |
ดู ไม่หยุดหย่อน. | |||
ไม่หยุดหย่อน |
น. อนุปพนฺธนา, ค. อวิจฺฉินฺน อวิจฺเฉท นิพทฺธ นิรนฺตร สาตติก ก. สนฺเตติ สนฺตยติ อนุปุพฺพวตฺเตติ อนุปฺปพนฺเธติ กวิ. นิจฺจํ นิพทฺธํ นิรนฺตรํ สสตํ สตตํ อนนฺตริกํ อวิจฺฉินฺนํ |
|||
ไม่หรูหรา |
ค. อวิสิฏฺฐ อนธิกวณฺณ | |||
ไม่หวั่นไหว |
น. อกมฺปน., อกฺโขภน., อเนญฺชตา, ค. อกมฺปก อกมฺปน อจล อเนญฺช อกฺโขพฺภ นิริญฺชน อกมฺปิต |
|||
ไม่หวาดระแวง |
ค. นิราสงฺก | |||
ไม่หวาดเสียว |
ค. อจฺฉมฺภี | |||
ไม่หอม |
ค. นิคฺคนฺธ อคนฺธ | |||
ไม่หิวข้าว |
สำ. ภตฺตํ นจฺฉาเทติ | |||
ไม่ห่วงใย |
ค. นิราลย | |||
ไม่อดทน |
น. อกฺขนฺติ, อสหน., ค. อสหนสีล |
|||
ไม่อนาทรร้อนใจ |
ค. อนนุตาปี เขทรหิต | |||
ไม่อนุุมัติ |
ก. โอรุมฺเภติ นิรุมฺเภติ นิวตฺเตติ | |||
ไม่อยู่ |
น. วิปฺปวาส. อวิชฺชมานตฺต., ค. วิปฺปวุตฺถ อนุปฏฺฐิต อวิชฺชมาน ก. วิปฺปวสติ |
|||
ไม่อยู่กะร่องกะรอย |
(ใจ) | ค. ภนฺตจิตฺต ภนฺตมน อนวฏฺฐิตจิตฺต | ||
ไม่อยู่กับร่องกับรอย |
ค. ปริยฏนสีล อนิยตคติก | |||
ไม่อยู่ร่วมกับใคร |
ค. อนิเกตวาสี | |||
ไม่ออกเสียง |
ค. อโฆสกร นิสฺสทฺท |