พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ไม่มีเสี้ยนหนาม |
ค. อกณฺฏก นิกฺกณฺฏก | |||
ไม่มีเหตุผล |
ค. อเหตุก อมูล อมูลก อวตฺถุ อวตฺถุก นิกฺการณ อปจฺจยิก ยุตฺติรหิต ญายวิรุทฺธ ตกฺกวิรุทฺธ อยุตฺติสิทฺธ ยุตฺติรหิต | |||
ไม่มีเหย้าเรือน |
ค. อนาคาริย | |||
ไม่มีแผล |
ค. อพฺพณ | |||
ไม่มีแมลง |
ค. นิมฺมกฺขิก | |||
ไม่มีแม่ |
ค. อมาติก นิมฺมาติก | |||
ไม่มีแม่ไม่มีพ่อ |
ค. นิมฺมาตาปิติก นิมฺมาตาเปติก | |||
ไม่มีโทษ |
ค. อนวชฺช เนฬ อกาจิน นิทฺโทส อเนฬ นิราทีนว อวิตถ | |||
ไม่มีโรค |
น. อโรคฺย., อาโรคฺย., ค. อโรค นิโรค กลฺล อคิลาน อนามย นิราตงฺก นิรามย |
โรค | ||
ไม่มีใครต่อสู้หรือคัดค้าน |
ค. วิโรธรหิต อพาธิต | |||
ไม่มีใครยิ่งกว่า |
ค. อนธิวร อนุตฺตร | |||
ไม่มีใครสังเกต |
ค. อสลฺลกฺขิต อวิทิต | |||
ไม่มีใครอยู่ |
ค. อปริคฺคหิต อนธิวุตฺถ | |||
ไม่มีใครเลย |
น. น โกจิ, น เอโกปิ | |||
ไม่มีใครเหมือน |
ดู ไม่มีคนเหมือน. | |||
ไม่มีใครเอาชนะได้ |
ค. อเชยฺย อยุชฺฌ อโยชฺฌ | |||
ไม่มีใครให้หวนคืนได้ |
ค. อนิวตฺตนีย | |||
ไม่มีไหวพริบ |
ค. อปฺปฏิภาณ | |||
ไม่ยอม |
น. อโนกาสกรณ., อนนุชานน., ค. อนสฺสว อวสวตฺตี อวิเธยฺย |
|||
ไม่ยอมรับ |
น. ปฏิเสธ. ปฏิเสธน., ปฏิกฺเขป. ปฏิกฺขิปน., อสมฺปฏิจฺฉน., ปจฺจกฺขาน., ก. ปฏิเสเธติ ปฏิกฺขิปติ ปจฺจกฺขาติ, โนติ วทติ, อลนฺติ วทติ กกิ. ปฏิเสธิต ปฏิกฺขิตฺต |
|||
ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่ง |
ค. อวิเธยฺย อนสฺสว อวสวตฺตี | |||
ไม่ยับยั้ง |
น. อมตฺตญฺญุตา, ปมาณาติกฺกม. อสํยม. | |||
ไม่ยั่งยืน |
ค. อจิรชีวี อจิรฏฺฐายี อจิรฏฺฐิต | |||
ไม่ยาก |
ค. อกสิร อกิจฺฉ อทุกฺข อุกฺกร | |||
ไม่ยำเกรง |
ค. อจิตฺตีกต อปฺปติสฺส อคารว |