พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หยกๆ |
นิ. อิทาเนว | |||
หยด |
น. ปคฺฆรณ., ปตน., ปาต. ก. ปคฺฆรติ ปตติ, พินฺทุวเสน คลติ, … สนฺทติ |
|||
หยดน้ำ |
น. เถว. พินฺทุ., ผุสิต., ลว. อุทพินฺทุ., อุทกผุสิต., | |||
หยดน้ำมัน |
น. สิเนหพินฺทุ., | |||
หยดย้อย |
ดู ไพเราะ, งาม | |||
หยดลง |
ก. วิคฬติ | |||
หยวก |
น. กทลิทณฺฑ. กทลินาฬ. | |||
หยอก |
น. วิเหสก. ปริหาส. อุปฺผณฺฑนา, ก. วิเหเฐติ ปริหสติ อุปฺผณฺเฑติ |
|||
หยอกล้อ |
น. เกฬิ., ปริหาส. ก. ปริหาสนฺโต กเถติ, ปริหาสติ ลาเลติ วิลสติ |
|||
หยอกเย้า |
น. ปริหาสเกฬิ, มจฺฉวติ, ก. ปริหาสนฺโต กเถติ |
|||
หยอกเอิน |
ก. อุปลปติ ปโลเภติ | |||
หยอด |
ก. อญฺชติ อาสิญฺจติ | |||
หยอดตา |
ก. อญฺชติ อาสิญฺจติ | |||
หยอดน้ำมัน |
น. อพฺภญฺชน., สิเนหน., ก. อพฺภญฺชติ สิเนเหติ, เตเลน มกฺเขติ |
|||
หยัก |
ค. วงฺก สงฺโกฏิล ชิมฺห | |||
หยักรั้ง |
สำ. กจฺฉํ พนฺธติ, ทฬฺหํ สํเวลฺลํ กโรติ | |||
หยักศก |
น. เวลฺลิตเกส. | |||
หยักไย่ |
น. กจวร. กสฏ. อุกฺลาป. โอกฺลาป. มกฺกฏชาล., | |||
หยัน |
ก. อุปฺผณฺเฑติ ปริหสติ อุปหสติ โอหีเฬติ อวมญฺญติ | |||
หยั่ง |
น. อชฺโฌคาฬฺห. อชฺโฌสาน., | |||
หยั่งราก |
ก. มูเลหิ ปติฏฺฐาติ | |||
หยั่งรู้ |
น. ปริญฺญา, อวโพธิ, นิพฺเพธ. ปริโยคาหน., ก. ปริชานาติ อวพุชฺฌติ ปริโยคาหติ ปฏิวิชฺฌติ |
|||
หยั่งลง |
น. อวตรณ., อวตาร. โอกฺกนฺติ, โอกฺกมน., คาธ. โอคาธ. อชฺโฌคาห. อชฺโฌคาฬฺห. อชฺโฌสาน., อวกฺกนฺติ, อวคาหน., โอคาหน., โอตรณ. ค. โอกฺกนฺต โอคธ โอคาธ โอติณฺณ ก. อวตรติ โอกฺกมติ โอคาหติ วิคาหติ |
|||
หยั่งเชิง |
ก. อาการํ อนุมาเนติ, อาการํ อุปลกฺเขติ | |||
หยั่งไม่ถึง |
ค. อคาธ อคฺคธ อติคมฺภีร อปฺปเมยฺย |