พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
คลุกเคล้า |
น. มิสฺสีกรณ., ก. มิสฺสีกโรติ สมฺมิสฺเสติ สมฺมทฺทติ |
|||
คลุม |
น. อตฺถรณ., อชฺโฌตฺถรณ., ปารุปน., อจฺฉาทน., ก. อตฺถรติ อชฺโฌตฺถรติ ปารุปติ ปริทหติ อจฺฉาเทติ กกิ. อตฺถต อชฺโฌตฺถต ฉนฺน |
|||
คลุมถุงชน |
ก. ฆรพนฺธเนน พนฺธติ | |||
คลุมทับ |
ก. ปริกฺขิปติ | |||
คลุมศีรษะ |
ก. ปฏิสีสกํ ปฏิมุญฺจติ | |||
คลุมเครือ |
น. วฺยาชกถา, เลสกถา, อุภยตฺถตา, สิเลสวจน., อวิภูตตฺต., อปากฏตฺต., อวิสทตฺต., ค. อวิภูต อปากฏ อวฺยตฺต อวฺยาคต อวิสท ยุคลฏฺฐ ทฺวนฺทตฺถ สสนฺเทหฏฺฐ |
|||
คลุมโปง |
ก. สสีสํ ปารุปติ | |||
คลุ้ง |
ก. ปวายติ อพฺภุคฺคจฺฉติ | |||
คลุ้มคลั่ง |
น. จิตฺตวิพฺภม. จิตฺตวิกฺเขป. อุมฺมาท. ค. อติโกปาวิฏฺฐ อุมฺมตฺต วิกฺขิตฺตจิตฺต ภนฺตจิตฺต สติวิกล |
|||
คล่อง |
(พูด~) | ค. ตุริตวจน อสมฺพาธ | ||
คล่อง |
(ทำ~) | ค. อกุสีต คุณ เฉก ทกฺข นิปุณ กุสล สีฆ ปาฏว สีฆคติก กวิ. สีฆํ ตุริตํ ลหุํ ตุวฏํ |
||
คล่องตัว |
ดู คล่อง. | |||
คล่องปาก |
ค. วจสา ปริจิต, วาจุคฺคต ก. วาจุคฺคตํ กโรติ |
|||
คล่องแคล่ว |
น. นิปุญฺญ., โกสลฺล., ปาคุญฺญ., ปาคุญฺญตา, สีฆตฺตา, ค. ปคุณ เฉก ทกฺข นิปุณ กุสล สีฆ ปาฏว |
|||
คล้อง |
น. ลคฺคน., ค. อาสตฺต ก. ลคฺคติ อาลคฺคติ กกิ. โอลคฺค |
|||
คล้องจอง |
ดู เข้ากันได้. | |||
คล้องพวงมาลัย |
ก. มาลาทามํ ปิลนฺเธติ | |||
คล้องแขนกัน |
น. พาหาปรมฺปรา, | |||
คล้องไว้ |
ก. ลคฺเคติ อาลคฺเคติ | |||
คล้อย |
ก. อจฺเจติ วีติวตฺตติ วีติปตติ อติกฺกมติ อนุยาติ อวสรติ |