พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไวไฟ |
ค. สหสา ชลนสีล ทหนสีล ชลนสภาว | ไฟ | ||
ไว้ |
(เก็บ) | ก. ฐเปติ ปติฏฺฐาเปติ นิกฺขิปติ นิทหติ | ||
ไว้ |
(รักษา) | ก. รกฺขติ โคเปติ | ||
ไว้ |
(ให้) | ก. เทติ (อุ. ชีวิตํ เทติ) | ||
ไว้ชีวิต |
ก. ชีวิตํ เทติ, ชีวิตํ มุญฺจติ | |||
ไว้ตัว |
ดู ถือตัว. | |||
ไว้ทุกข์ |
น. กาฬกวสน., สำ. อนุโสจนกาเล กาฬวตฺเถน นิวาเสติ |
|||
ไว้ท่าที |
ค. สํวรสํยุตฺต ก. สํวรติ |
|||
ไว้ธุระ |
ก. ธุรํ นิยฺยาเทติ | |||
ไว้ผมมวย |
น. ชฏาธรณ., | |||
ไว้ภูมิ |
น. พุทฺธิรกฺขณ., | |||
ไว้ยศ |
ค. ยสมตฺต ยสมทมตฺต | |||
ไว้ลาย |
ก. เตชํ รกฺขติ, สามตฺถิยํ ทสฺเสติ | |||
ไว้วางใจ |
ดู ไว้ใจ. | |||
ไว้วางใจได้ |
ค. วิสฺสาสนิย | |||
ไว้วางใจไม่ได้ |
ค. อวิสฺสาสนิย | |||
ไว้หนวด |
ค. มสฺสุก | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ไว้อาลัย |
น. มตานุสฺสรณ., | |||
ไว้เนื้อเชื่อใจ |
ดู ไว้ใจ. | |||
ไว้ใจ |
น. วิสฺสาส. วิสฺสมฺภ. สมฺภาวนา, สทฺทหน., ค. วิสฺสตฺถ ปจฺจยิก สจฺจสนฺธ อนาสงฺก ก. วิสฺสสติ วิสฺสาเสติ, วิสฺสาสํ อาปชฺชติ, สทฺทหติ |