คำอุทาน

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คำอุทาน น. อุทานวากฺย., คำอุทาน
คุณพระช่วย นิ. อโห คำอุทาน
ช่างกระไร นิ. อโห นุ คำอุทาน
ตายจริง นิ. อโห ทุกฺขํ คำอุทาน
ถุย อุ. ธิ ถุยใส่
ก. ธิกฺกโรติ
คำอุทาน
ทุด! (tut) อุ. ธิ!
ก. ธิกฺกโรติ
คำอุทาน
ทุเรศ (คำอุทาน) นิ. ธิ! ธิรตฺถุ! คำอุทาน
บ๊ะ! อุ. ธิ! คำอุทาน
วุ้ย อุ. ธิ! ธิรตฺถุ! คำอุทาน
หา (อุทาน) นิ. หา! อหา! อโห! หนฺท คำอุทาน
อุทาน น. อุทาน., อุทฺทาน., สหสาอุทีรณ.,
ก. อุทาเนติ, สหสา อุจฺจาเรติ
คำอุทาน
อุเหม่ อุ. เห! อเร! คำอุทาน
อุ๊ย นิ. โห! อโห! คำอุทาน
อุ๊ยตาย อุ. อโห ทุกฺขํ คำอุทาน
ฮ้า อุ. หา! อโห! อหห! คำอุทาน
เชอะ (คำอุทาน) นิ. ธิ! ธิรตฺถุ! คำอุทาน
เปล่งอุทาน ก. อุทาเนติ, อุทานํ อุทาเนติ, สหสา อุจฺจาเรติ, สหสา อุทีเรติ คำอุทาน
เว้ย นิ. อเร เร หเร เว คำอุทาน
โธ่ นิ. หา คำอุทาน
โว้ย นิ. เว เร อเร หเร คำอุทาน